نبود نظام جامع تصمیم گیری حلقه مفقوده حوزه شهری در کشور است

به گزارش خبرنگار مهر، غلامعلی جعفرزاده عصر دوشنبه در جلسه مدیریت و عمران شهری افزود: مطابق اصل 100 قانون اساسی، ماده 136 برنامه سوم، ماده 137 برنامه چهارم به ویژه بند ( ب) و ماده 173  برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران باید یک مدیریت واحد یکپارچه در مجموعه شهرهای کشورایجاد شود.

وی همچنین اظهارداشت: به رغم تمامی زحماتی که شوراها متقبل و شهرداران منابع زیادی را هزینه می کنند متاسفانه به دلیل نبود یک نظام جامع تصمیم گیری در حوزه شهری کشور رضایتمندی خوبی در جامعه ایجاد نمی شود.

نماینده مردم رشت و عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی گفت: مطابق اصل 100 قانون اساسی 23 خدمت از سوی کارشناسان احصاء شده  تا این خدمات بطور مستقیم از سوی شهرداران به شهروندان ارائه شود.

وی افزود: این 23 خدمت از سال 1385 در کمیسیون های تخصصی دولت بررسی و مقرر شد 13 خدمت در فاز نخست و بقیه در فاز دوم اجرایی شود.

جعفرزاده تاکید کرد: اگر این 23 خدمدت به مجموعه شهرداری واگذار شود مدیریت واحد یکپارچه شهری در کشور ایجاد خواهد شد.

وی در ادامه با بیان اینکه میزان توسعه یافتگی شهرها یکی از اصلی ترین معیارهای توسعه پایدار ملی است، گفت: تنها راه دستیابی به این توسعه متوازان و پایدار شهری، اصلاح و ارتقای ساختار نظام مدیریت شهری است.

نماینده مردم رشت و عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی گفت: در کشور سامانه های مدیریتی شهرها دارای ساختارهای نظام مند و متناسب با نیازهای امروزی شهرها نبوده به گونه ای که نیازهای وسیع شهروندان در همه زمینه ها از یک سو و سیاست های متفاوت و گاه متضاد دستگاه های خدمت رسان شهری برای پاسخگویی به این نیازها از سوی دیگر فضایی را فراهم کرده که به دلیل ناهماهنگی این دستگاه ها و نیز چرخه معیوب اداره شهر اثر بخشی  سیاست های مزبور را به حداقل ممکن کاهش داده است.

وی افزود: با توجه به روند افزایش جمعیت، گستردگی و پیچیدگی مسائل شهری و رشد شهرها، امروزه مدیریت امور شهرها به امری دشوار تبدیل و به دلیل عدم هماهنگی میان مراجع و نهادهای مسئول مدیریت شهری، در کنار ساختار فضایی ناهماهنگ، مدیریت یکپارچه شهرها را با مشکل مواجه کرده است.

جعفرزاده بیان داشت: وجود چنین مدیریت های ناهمگونی منجر به برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های مستقل در هر سازمان و نهاد شهری شده که خود باعث ناپایداری، ناهمگونی و صرف هزینه های هنگفت در امر مدیریت شهر شده و به همین دلیل ضرورت اصلاح و ارائه راهکارهایی برای اصلاح ساختار مدیریت شهری کاملا محسوس و نمایان است که رفع این مهم نیز نیازمند هماهنگی کامل بین سازمان های خدمت رسان مختلف شهری است.

وی یادآورشد: بر همین اساس طرح موضوع مدیریت یکپارچه شهری و تحلیل سیستم مدیریت شهری در کشور حائز اهمیت فراوان است.